Limonun, portakalın ve hatta mandalinanın bile kendine has bir kokusu var. Bilhassa kış aylarında duymaya bayıldığımız bu kokular, anlaşıldığı üzere bu ortak kimyasaldan kaynaklanmıyormuş.
Öyleyse bu koku farklılığının temel sebebi ne olabilir?
Her meyve, kendine has bir kokuya sahiptir.
İçerdikleri unsurlar, onların özel kokularını oluşturuyor. Bunlardan birisi de tıpkı aileden olan limon ve portakal. Kendilerine has tatlarından fazla kokuları, en değerli ayırt edici bileşen olarak karşımıza çıkıyor.
Aslında bu ‘kendilerine has’ kokunun sebebi, içerdikleri kimyasal maddeyi burnumuzun nasıl algıladığıyla ilgili. İkisi de yapısında limonen içeriyor. Aslında bu unsur, burnumuzun kokuları farklı olarak algılamamıza sebep olan temel şey.
Limonen, hem portakal hem de limonda bulunsa da formları farklıdır.
D-limonen ve L-limonen isminde iki farklı formda bulunan bu unsur, iki türlü de farklı özelliklerin gelişmesine katkı sağlıyor. D-limonen, portakalda duyduğumuz o tatlı koku notasını oluştururken, L-limonen, limondaki o keskin ve ferahlatıcı kokuyu ortaya çıkarıyor.
Peki sahiden de bu form farklılığı, bu kadar tesir ediyor mu?
Evet, burnumuzdaki koku reseptörleri, sandığımızdan daha hassas.
Portakal ve limonda yer alan limoneni, koku reseptörlerimiz farklı formlarda algılarken hangisinin ekşi, hangisinin tatlı olacağına dair ipuçlarını da beraberinde getiriyor. Aslında bir nevi biyolojik algılarımızla da alakalı bu durum.
İşte iki meyvede de birebir hususlar bulunmasına karşın koku farkını algılamamızın temel sebebi de burada yatıyor. Tıpkı durumu mandalina, hatta öteki yiyecekler için de düşünebiliriz.
