Bir bataklığın içinde donup kalmış bir timsah görseniz bu hayli garip ve korkutucu bir sahne olurdu değil mi?

Peki, bu yırtıcı hayvanlar neden kendilerini bile isteye bu zorlu koşulda bırakıyorlar?

Timsahların sergilediği bu farklı davranış, aslında onların hayatta kalma stratejilerinden biri!

Bu davranışın temel nedeni brumasyon ismi verilen, yani sürüngenlerin hayatta kalmak için geliştirdiği kış uykusuna misal bir durum.

Timsahlar da itidalli canlılar oldukları için beden ısılarını etraflarından alıyorlar ve sıcaklıklar düştüğü vakit hayatta kalabilmek için metabolizmalarını yavaşlatmaları gerekiyor.

Bu sebeple de timsahlar, suyun donacağını hissederek kendilerini buza gömüyor ve yalnızca burunlarını buzun üzerine çıkararak nefes almayı sürdürebilecekleri bir pozisyonda kendilerini donduruyorlar.

Böylece güç harcamadan şiddetli kış şartlarına adapte oluyorlar. 

Bu sayede açlık ve güç kaybından etkilenmeden aylarca hareket etmeden kalabiliyorlar!

Ek olarak, timsahlar bu süreç sırasında uyanık kalabiliyor ve su içmek üzere temel muhtaçlıklarını da karşılayabiliyor.

Timsahların izlediği bu yol, aslında tabiatın en sert şartlarına karşı gösterilen inanılmaz bir adaptasyon örneği olarak karşımıza çıkıyor.

Bu davranışları ile timsahlar, hayatta kalma becerilerinde ne kadar üstün olduklarını gösteriyorlar.