Siz de şayet bu türlü derin derin düşünenlerdenseniz, birazdan bu durumun sebebini açıklayacağız.
Ama öncelikle bu durumun herkes tarafından yaşandığını bilmek gerekiyor. Kimisi az, kimisi fazla. Fakat herkes yaşıyor!
İnsan beyni, oburlarının niyet ve hislerini tahlil etmeye bayılır.
Bu yetenek bazen, beynimizin eski ve daha ilkel bölgeleriyle karmaşık etkileşimlere girerek telaş ve gerilimli hissetmemize de neden oluyor. Bilhassa bu husus üzerinde yapılan araştırmalar, beynimizin daha yeni evrimleşmiş toplumsal etkileşimleri yöneten kısımları ile, kaygıyı işleyen bölgelerinin birbirlerine bağlandığını ortaya koyuyor.
Yani bu ne demek?
Bu bağ, oburlarının ne düşündüğüne dair bir düşünme döngüsüne yol açıyor.
Sosyal beynimiz, öteki insanların his ve reaksiyonlarını tahlil etmek için çalışıyor. Bu durum birden fazla vakit bize korku vermekten öbür bir işe yaramasa da bunu durduramıyoruz.
Bilişsel davranışsal terapi, bu çeşit kanıların bazen mantıksız hâle gelmesine yol açan “zihin okuma” çarpıtmalarını düzeltmeyi amaçlıyor. Bu, karşımızdaki kişinin ne düşündüğünü kesin olarak bilmemize karşın bildiğimizi varsaydığımız vakitler için geçerlidir.
Sosyal beyin ile ilkel beyin, yani amigdala ortasındaki bağ incelendi.
Amigdala, tehlikeleri ve kaygıyı işlemekle bilinen “kertenkele beyni” olarak tanımlanıyor. Natürel bu bizim bildiğimiz kadarıyla. Zira bu bölge, çok daha fazla şeyi denetim edebiliyor. Toplumsal davranış idaresinde de kıymetli bir rol oynayan amigdala, insan davranışlarını etkiliyor.
Bundan ötürü amigdala, toplumsal davranışları anlamak için beynimizin toplumsal kısımlarıyla devamlı bir etkileşim hâlinde. Bu alaka, yüksek çözünürlüklü işlevsel manyetik rezonans görüntüleme teknolojisi ile gözlemlendi.
İşte araştırmanın sonucu da bu aşırı düşünmemizin sebebi olarak bunları ortaya koyuyor. Yani fazla düşünmek, sizi olağandışı ya da depresif birisi yapmıyor. Zira her insanın beyni, tıpkı işleyişle çalışıyor.
İlginizi çekebilir: