Şimdilerde yanlarına yaklaşmaya epeyce korktuğumuz hayvanlar, bir zamanlar insanların ömür alanlarına giriyor ve çabucak hemen her anlarında onlarla birlikte oluyordu.
Peki bu hayvanlar ortasında hangileri vardı?
Maymunlar
Bu hayvanlar, antik dünyanın vazgeçilmezlerinden biriydi. Eski Mısırlılar maymunları hem statü sembolü hem de cümbüş kaynağı olarak beslerdi. Hatta onlar o kadar değerliydi ki öldüklerinde sahipleri tarafından mumyalanarak yanlarına gömülürlerdi.
Yine Orta Çağ Avrupa’sında da bu gelenek değişmedi. Bilhassa varlıklı beşerler, maymunları “çocuksuz meskenlere sevinç katan küçük oyuncaklar” olarak görürdü.
Ceylanlar
Antik Mısırlılar için ceylanlar, nazik ve asil tutumlarıyla gönüllerde taht kuran hayvanlar ortasındaydı. Onlar sırf evcil bir hayvan değil birebir vakitte kutsal bir armağan olarak kabul edilirdi.
Hatta Mısır kraliçesi Isiemkbeb, evcil ceylanı için özel bir lahit (Antik Çağ’da insanların ölülerini koruma ettikleri, ekseriyetle yeryüzünde sergilenen ve çoğunlukla taştan oyulan, sandık formunda mezar) yaptırıp onu mumyalatarak yanına gömmüştü.
Yılan balıkları
Antik Roma’da yılan balıkları sadece bir besin kaynağı değildi. Onlar birebir vakitte zengin insanların süs aksesuarıydı. Bu balıklar pak ve bakımlı havuzlarda beslenir, kolye ve küpelerle süslenirdi.
Bir nevi dekor emeliyle kullanılırlardı ve o periyot zenginliğin ve zerafetin simgesiydi.
Tavus kuşları
Tavus kuşları, hoşlukları ve sahip oldukları gösterişleri ile antik dünyanın en beğenilen evcil hayvanları ortasındaydı. Sahipleri, tavuş kuşlarının bahçelerinde özgürce dolaşmalarına müsaade verirdi.
Bu canlılara o kadar kıymet verilirdi ki bazıları sahipleriyle birlikte gömülür, başkaları ise ziyafet sofralarının baş tacı olurdu. Bu durum bir ölçü çelişkili gözükse de aslında bu canlıların tüketilmesi, o devirde onlara verilen kıymeti gösterirdi.
Kuyruksürengiller
Kuyruksürengiller, Eski Mısır’da Firavun’un Kedisi olarak bilinir ve kutsal kabul edilirdi. Bu çevik ve akıllı hayvanlar, çoklukla tapınaklarda barındırılır ve hatta Eski Mısır sanatında sıkça tasvir edilirdi.
Ayırca kuyruksürengiller mumyalanır ve sahipleriyle birlikte gömülürdü. Bunun sebebi ise bu canlıların tıpkı fareler ve yılanlar üzere tam bir doğal haşere denetim uzmanı olmasıydı. O denli ki Antik Yunanlılar ve Romalılar bile onların bu yeteneklerinden faydalanırdı.
Su aygırları
Su aygırları gerçek dünyada epey tehlikeli canlılar olarak kabul edilse de Eski Mısırlılar onları evcilleştirmeyi başarmıştı. Lakin bu hayvanlar sırf seçkin bir kesim tarafından beslenebilirdi.
Bu hayvanlar muhtemelen arkadaşlık için değil, daha çok güç ve baskınlık göstergesi olarak görülürdü.
Aslanlar
Aslanlar Eski Mısır’da sırf bir hayvan değil, tıpkı vakitte bir statü sembolüydü. O denli ki iki aslanın, güneşin doğduğu ve battığı ufku koruduğuna inanılırdı.
Ayrıca Etiyopyalılar ve Mezopotamyalılar da bu hayvanları evcilleştirip bazen binek hayvanı olarak kullanırdı. Romalılar ise işleri bir adım ileriye taşıyıp, onları arenalarda gladyatörlerle dövüştürürdü.
Timsahlar
Eski insanların evcil hayvan seçimleri noktasında, çıtayı yükselttikleri en son nokta elbet timsahlardı. Firavunlar bu ölümcül hayvanları hem statü sembolü hem de doğurganlık ve savaş rabbi Sobek’in simgesi olarak gördüğünden beslerdi.
Hatta bu hayvanlar bazen mücevherlerle süslenirdi ve kimileri da mumyalanırdı. Lakin çok saldırgan ve bakımları güç hayvanlar olduklarından vakitle gözden düştüler.
Özetle antik periyotlardaki beşerler, tüm zorluklarına ve tehlikelerine karşın bu hayvanları farklı emeller ve maksatlar için evcilleştirme yoluna gitmişti. Üstelik bunu büyük oranda başarmışlar ve hayatlarını bu hayvanlarla sürdürmüşlerdi.
İlginizi çekebilir:
