Pasifik Okyanusu’nda bulunan Bikini ve Enewetak Adası, tıpkı Çernobil üzere nükleer felâketlere sahne olmuş, olmaya da devam ediyor.
Çernobil’den farkları ise bu patlamalar, nükleer bomba deneyimiydi!
Bikini Adası ve Enewetak Adaları, 1946’da ABD tarafından nükleer silah denemeleri için özel olarak seçilmiş yerlerdi.
Bahsi geçen yerler, biyoçeşitliliği yüksek ve ömrün olduğu yerlerdi. Lakin 1 Temmuz 1946’da fecî bir şey yaşandı. Ada halkı, zorla tahliye edildi ve bu adalar, birer nükleer deneme alanına dönüştü.
İlk olarak düşman filosu üzerinde nükleer bombalar patlatıldı. Bu denemelerde hayvanlar taşınarak gemilere yerleştirildi ve birçoğu öldü. Denemelerde kullanılan gemilerse radyoaktif kirliliğe maruz kaldı ve Pasifik Okyanusu’nda kendi yazgılarına terk edildi. Üstelik tüm bunlar, yalnızca bir başlangıçtı.
1950’lerde bölgede, 67 nükleer patlama denemesi gerçekleştirildi.
En büyüklerinden biri de 15 megatonluk “Castle Bravo” hidrojen bombasıydı. Bu bomba, Hiroşima’ya atılan atom bombasının bin kat daha güçlüydü. Patlamaların tesiri Pasifik Okyanusu’nu aşarak Avustralya’dan ABD’ye kadar ulaşmıştı. Atmosfere salınan radyoaktif unsurlar ise maalesef tüm dünyada büyük bir kirliliğe yol açtı.
Çernobil’de yaşanan felaketteki üzere, Bikini ve Enewetak Adaları’nda da radyoaktif unsurlar uzun yıllar etrafa yayıldı. 1963’te atmosferdeki nükleer denemelerin ziyanlarını daha fazla gözlemleyen dünya, bu cins testleri durdurmak için bir yasa çıkarmıştı. Alışılmış 67 nükleer patlamanın akabinde dünyada yayılan radyoaktif izotoplar, doğayı ve insan sıhhatini önemli halde tehdit etmeye devam etti.
Stronsiyum-90, bu patlamaların en tehlikeli kalıntılarındandı.
33 yılda yarılanan bu izotoplar, yağmur bulutlarıyla farklı bölgelere taşınmıştı. Çocukların dişlerinde tespit edilen stronsiyum-90, nükleer testlerin dünya çapında yarattığı ziyanı da gözler önüne seriyordu.
Tabii bununla sonlu kaldığını düşünmeniz büyük kusur olur. Bikini ve Enewetak Adaları dışında ABD’nin farklı bölgelerinde yapılan nükleer denemelerin de tesiri büyüktü. ABD, hâlâ ülkelerin atmosferde nükleer silah denemesi yapmalarını yasaklayan “Geniş Kapsamlı Denemelerin Yasaklanması Anlaşması“nı onaylamadı.
2000’de Marshall Adaları Başbakanı, ileri seviyede paklık ve tazminat talep etti.
Ancak bu talep, şaşırtmayan bir formda görmezlikten gelindi ve müracaatları da mahkeme tarafından reddedildi. Marshall Adaları, nükleer silah konusunda sorumluluğu olan ülkelerin antlaşma çerçevesinde üzerlerine düşen misyonu yerine getirmelerini talep ediyor.
Küçük bir adayı değil, tüm dünyayı tehdit eden bu olay, en az Çernobil kadar tehlike saçmaya devam ediyor. 1980’lerde nükleer denemeleri sona erse bile adanın birtakım bölgeleri hâlâ yüksek düzeylerde radyoaktivite barındırıyor.
İlginizi çekebilir:
