“Tüm kara deliklerin hali birebir olmak zorunda mı?” “Birbirlerinden farklı olamazlar mı?”

Gelin, bakalım.

Astrofizikteki klâsik fikir, kara deliklerin global olduğudur.

Bunun sebebi ise yer çekiminin, her şeyi kütle merkezine gerçek çekerek bir küre oluşturmasıdır. Aslında bu fikir, üç boyutlu uzay ve bir boyutlu vaktin olduğu bir kainatta, kara deliklerin ufukları için de geçerlidir.

Hatta benzeri biçimde gaz ve tozdan oluşan moleküler bulutların, merkeze yanlışsız birikerek bir çekirdek oluşturmasıyla gezegenlerde ve yıldızlarda da gözlemlediğimiz şey budur.

Ancak teorik fizik dünyasında işler, öteki bir tarafa evrilmiştir.

Bilim insanları, bildiğimiz üç uzaysal boyuttan ve vakit boyutundan daha fazlası olabileceği fikrini ortaya attılar. Bu ekstra boyutlar, onları göremesek yahut dokunamasak bile, uzayda işlerin nasıl yürüdüğü üzerine önemli tesirlere sahip.

Örneğin astrofizikçilere nazaran bu ekstra boyutlarda, kara deliklerin global olduğu biçimindeki olağan kural büsbütün gerçek olmayabilir. Çünkü işin içine matematik girdiğinde birtakım değişik olasılıklar ortaya çıkar. Tahminen de kara delikler, her vakit düşünülenden farklı biçimlere sahip olabilir.

Öte yandan Albert Einstein, uzay ve vaktin, karar delikler üzere muhteşem kütleli objeler etrafında nasıl eğildiğini anlamamıza yardımcı olan denklemler geliştirmiştir.

Yani bu denklemler, bize bir kara deliğin formunun nasıl göründüğünü söyler. Olağan boyutlarda kara delikler vardır ancak daha büyük boyutlarda işler, daha enteresan ve karmaşık hâle gelir.

Özetle kara deliklerin global biçimde olduğunu varsayma nedenimiz, şimdiye dek yapılan teorik fizik çalışmalarıyla ilgilidir. Fakat bilim insanları, bu mevzuyu irdelemeye devam ettikçe ve işin içine matematiği de katınca, işlerin değişme mümkünlüğünün yüksek olduğunu görür.