Elimize battığında dikeni her ne kadar canımızı yaksa da aslında dikenlerinin sebebi epeyce temiz.
Hatta duyunca tahminen biraz da şaşırabilirsiniz. Hazırsanız, açıklıyoruz!
Kaktüs ailesinin karakteristik özelliğini taşıyan “dikenleri”, aslında birer yaprak!
“Bu nasıl yaprak?” dediğinizi duyar üzereyiz. Evet, bildiğimiz yaprak formundan çok farklı bir hâli olsa da aslında bu dikenler, modifiye edilmiş bir yaprak görevi görüyor. Bizim bildiğimiz öbür ağaç cinsleri üzere yapraklara sahip olmayan kaktüsler, bu dikenleri sayesinde kurak bölgelerde hayatta kalmayı başarıyor.
Şu anda yapraklara sahip olmasalar bile kaktüsler, geçmişte biraz daha geniş yapraklara benzeyen yapılara sahip olmuşlardı. Vakit içinde bu yapraklar, bitkilerin sıcak ve kurak ortamlarda hayatta kalmalarına yardımcı oldukları için dikenlere dönüştü.
Dikenler, aslında otçul canlıları caydırmak için geliştirdikleri bir savunma sistemi.
Tabii bunun yanında gövdeleri için de bir gölge yaratan dikenler, kaktüsleri hem sıcaktan hem de otçul canlılardan muhafazaya yardımcı oluyor.
Ayrıca çöl ortamında yetişen kaktüslerin dikenleri, gövdelerindeki suyu muhafazalarına da yardımcı oluyor. Yapraklı bitkiler, yapraklarından çok fazla nem kaybederken kaktüsler, her bir damlasını koruma edebiliyorlar.
Zamanla kaktüs yaprakları, su taşımayı bırakana kadar daha küçük ve sert biçimde adapte oldular.
Tabii bu dikenler, sadece suyu tutmalarına değil, su toplamalarına da yardımcı oluyor. En ufak bir nemi bile hapsedebilme özelliğine sahip dikenler, nemin ağırlaşabileceği bir alanı da onlara sağlıyorlar.
İşte tüm bu sebepler, kaktüslerin “neden” dikenlere sahip olduğunu çok hoş özetliyor. Ne de olsa birtakım hoşluklar, birtakım zorlukları da beraberinde getirirmiş…
İlginizi çekebilir:
