Bu değişik dizaynlardan birisi de geleceğin en düzgün arabası olarak piyasaya sürülen, 3 tekerlekli Davis Divan…
Sedan bir model olan bu araba, 1948’in inovatif bir fikriydi. Birçok farklı özelliği geliştirilen, hayli geniş ve rahat olan ve sayılı üretilen araba, neden yollarda kendini gösteremedi?
II. Dünya Savaşı’ndan sonra otomotiv sanayisi, fırsatların kaynağı olarak görülüyordu.
Ne kadar alışılmadık dizaynlar olsa da aslında bunlar, yeni bir fırsatı da beraberinde getiriyordu. Bu farklı fikirlerden bir tanesi de Glen Gordon Gary Davis’ten çıkmıştı. Indycar dizayncısı Frank Kurtis’in efsanevi tasarımı The Californian’dan ilham alan Davis, üç tekerlekli sedan arabası tanıtmıştı.
Üstelik arabanın fiyatı 1000 dolar üzere bir fiyatla pazara sunulmuştu. Yakıt tasarrufu sağlayan alüminyum gövdesi, yan yana dört kişinin rahatlıkla oturabileceği geniş ‘divana’ sahip bu araba, Joel Thorne tarafından yaptırıldı.
Ön tekerlek için ilham kaynağı, Lockheed P-38 Lightning savaş uçağıydı.
Davis Motorcar Company, 1947 ve 49 yılları ortasında 11 tane araba üretmeden evvel 2 prototip ve 3 askeri araç olmak üzere toplamda 16 araba üretmişti. Üç tekerlekli model Davis Divan’ın 466 cm uzunluğu, 278 cm dingil uzaklığı bulunuyordu. Ki üç tekerlekli bir araç için bir epey uzundu.
1.110 kg tartısındaki arabanın yüksekliği ise 152 cm’di. İç dizaynında ise ilgi alımlı olan, tek koltuk olmasıydı. 183 cm genişliğindeki bu koltuğa dört kişi rahatlıkla sığıyordu. Arapça sedir manasında kullanılan, geniş bir koltuğu tanımlayan “divan” ise, aracın ismine ilham kaynağı olmuştu.
Bu özellikler biter mi?
Tüm bunların yanında aracın çıkarılabilir fiberglas tavanı da bulunuyordu. Çelik kanallı şasi, alüminyum ve çinkodan oluşan 11 gövde paneli ile inşa edilmişti. 63 beygir güç üretebilen 2.600 cc’lik sıralı dört silindirli Continental motorla donatılmış bir yapıya sahipti.
Hızı hakkında bildiklerimiz ise 160 km/s ile 187 km/s ortasında değiştiği. Birçok insan için tanıtılan bu araba, artık geleceğin araba dizaynlarından biri olarak düşünülüyordu. Akabinde Los Angeles’taki Van Nuys Havaalanı’nda hangara seri üretim için bir fabrika kurulmuştu.
Bir prototipi seri üretime hazır bir arabaya dönüştürmek, bir meydan okumaydı.
Yatırımcılar, bayiliklere paralarını yatırsalar bile teslim tarihinin gecikmesinden ötürü hayal kırıklığına uğramışlardı. Üretim, giderek yavaşlayınca mali durumu berbatlaşan Gary Davis hem yatırımcılardan hem de çalışanlardan dava üstüne dava aldı.
Borçlarını ve maaşlarını ödeyemeyine dolandırıcılık kabahatinden ağır işçiliğe mahkûm edildi. Değişiktir ki üretilen 13 Divan’dan 12’si günümüze kadar ulaşmış durumda. 1 tanesi ise İngiltere’de, gümrük düzenlemelerinden ötürü imha edildi.
Bu araçlar bugün, müzelerde, özel koleksiyonlarda yer alıyor. Kimileri restore bile edilmemiş hâlde, birinci günkü üzere duruyor. İşte bir zaman de başlamadan bu türlü bitmiş oluyor…
İlginizi çekebilir:
