Parmak izleriyle ilgili bildiğimiz en âlâ şey, eşsiz olmaları. Hatta DNA’dan bile daha benzersizler.
Ayrıca isimli hadiselerde data toplamak için bir velinimet olduklarını söyleyebiliriz. Artık gelelim, bu eşsiz hallerin nasıl oluştuğuna.
Parmak izlerimizdeki biçimler, muhakkak desenler oluşturuyor.
Parmağın bir tarafından başlayıp etrafında yahut üstüne yanlışsız kıvrılan döngü hallerin kimisi baş parmağa yanlışsız eğimliyken kimisi küçük parmağa hakikat eğimli.
Bunun dışında dairesel ve spiral desenler, dağlar üzere üst ve aşağı hakikat eğimli kemerimsi şekiller var.
İşte bilim insanları da insanları birbirinden ayırt etmek için bu parmak izi desenlerindeki çizgilerin tertibine, biçimine, boyutuna ve sayısına bakıyor. Ayrıyeten çıplak gözle görülemeyen “minutiae” adlı küçük özellikleri tahlil ediyorlar.
Nasıl oluşuyor bu izler?
Parmak izlerinin oluşumu, şimdi anne karnında başlıyor. Minnacık parmaklar, anne karnında gelişirken (genellikle 12. haftadan itibaren) üzerlerine yapılan her baskı, işte bu izleri meydana getiriyor.
Anne karnındaki sürtünmeyi etkileyebilecek rastgele bir faktör (amniyotik sıvı yoğunluğu, fetüs boyutu, fetüs pozisyonu ve hareketi), fetüsün parmak izini etkileyebiliyor. 19. haftaya kadar oluşan parmak izi modeli, bebek büyüdükçe tıpkı kalıyor.
İlginizi çekebilir:
