Bu sorunun karşılığı, gezegenlerin oluşumuyla ilgili.
Yani Dünya, aslında Satürn, Uranüs ya da Jüpiter üzere oluşmadı. Pekala farkları neydi?
Halkaları olan dört gezegenin deaslında ortak bir noktası var.
Hepsi de dev gaz gezegenleri olup büyük kütleçekim alanlarına sahipler. Bu güçlü çekim, etraflarındaki asteroitleri, kuyrukluyıldızları ve uzay kayalarını kendilerine çekiyor, birden fazla vakit bu cisimler parçalanarak gezegenlerinin etrafında halkalar oluşturuyor.
Dünya ise daha farklı bir yapıda. Bizim gezegenimiz, gaz devi gezegenlerden çok daha küçük ve taşlı bir gezegen olarak daha az kütleçekim tesirine sahip. Ayrıyeten Dünya’nın yalnızca bir uydusu var. Ay ile aramızdaki aralık, Ay’ın parçalanıp etrafımızda halkalar oluşturacak kadar yakına gelmesini engelliyor.
Ay, yörüngesinde dönerken büyük bir çarpma olmadığı sürece, Dünya etrafında bu türlü bir halka yapısının oluşması pek mümkün görünmüyor.
Ancak bu, hiç olmayacağı manasına da gelmiyor. Şayet çok büyük bir gök cismi Ay’a çarpıp onu parçalayabilseydi tahminen de Dünya etrafında süreksiz halkalar oluşabilirdi. Bu halkaların ise ne kadar orada kalacağı ve nasıl bir yapıya sahip olacağı karşılığını maalesef veremiyoruz.
Gezegenlerin Güneş’e olan uzaklıkları da bu noktada kıymetli bir etmen oluyor. Satürn, Güneş’e 1,4 milyar kilometre uzaklıkta. Bu ara, Satürn’ün buzdan oluşan halkalarının erimeden korunmasına yardımcı oluyor. Ama Dünya, Güneş’e çok daha yakın olduğu için rastgele bir buz halkası vakitle eriyebilirdi.
Sonuç olarak Dünya’nın neden halkaları olmadığı, gezegenin büyüklüğü, Ay’ın bize yakınlığı ve Güneş’e olan mesafemizden kaynaklanıyor. Öbür gezegenler, içinde bulundurdukları şartlar sayesinde halkalarını koruma edebiliyor.
İlginizi çekebilir:
