1987 yılında Apple, ferdî bilgisayar kullanıcılarını büyüleyecek bir yeniliğe imza atmış ve HyperCard isimli yazılımı tanıtmıştı.
Bu yazılım, kullanıcılara hiçbir programlama bilgisine sahip olmadan kendi yazılımlarını yaratma imkânı sunuyordu.
HyperCard, insanların kendi araçlarını yaratabilmesini sağlayan devrinin hayli ötesinde devrimsel sayılabilecek bir platformdu.
Vergi hesaplama araçlarından eğitim yazılımlarına, eğitim yazılımlarından müzik yaratma araçlarına kadar birçok çeşitli alanda kullanılabilen HyperCard, “yığınlar (stacks)” ismi verilen bir kart sistemi üzerine konseyiydi.
Söz konusu sistemde kartlar birbirine bağlanabiliyordu ve buna ek olarak düğmeler, metin kutuları, görseller ve de seslerle zenginleştirilebiliyordu.
Yani 1987 yılı için epeyce ileri bir teknolojiydi.
Peki tüm bu çarpıcı özelliklerine karşın, HyperCard neden başarılı olamadı?
HyperCard aslında eşsiz bir teknolojiydi lakin Apple tarafından net bir formda konumlandırılamamıştı.
Başka bir deyişle tüketiciler HyperCard’ın bir yazılım programlama aracı mı yoksa bir bilgi tabanı mı olduğu konusunda baş karışıklığı yaşamıştı.
Apple, bu sorulara net bir cevap verememişti ve bir nevi yazılımın çok istikametli doğası gaye kitlenin net bir biçimde tanımlanmasını zorlaştırmıştı.
Ek olarak Apple’ın dayanağının yetersiz olması da yazılımı, hem profesyonel programcılar hem de sıradan kullanıcılar için bir çeşit karmaşa hâline getirmişti.
İnternetin o yıllarda yükselişe geçiyor olması da Hypercard’ın önünü kesen bir başka engeldi.
HyperCard, internetin şimdi yaygın olmadığı bir devirde ortaya çıkmıştı ve yerel bir sistem üzerine heyetiydi.
Yani kullanıcılar oluşturdukları yığınları yalnızca kendi aygıtları üzerinde kullanabiliyordu.
1990’ların başında internet yaygınlaşmaya başlaması, HyperCard’ın bu sınırlamasını önemli bir dezavantaj hâline getirdi.
Öyle ki HyperCard’ın mucidi Bill Atkinson, “HyperCard’ı ağ üzerinden temaslı bir hâle getirebilseydim, birinci web tarayıcısı olabilirdi.” üzere bir tabir kullandı.
Apple’ın birtakım stratejik yanlışları da olmuştu.
Apple, HyperCard’a gerekli ilgiyi göstermemişti ve yazılımın geliştirilmesi için yeterli kaynak ayırmamıştı.
Hatta proje bir müddet Apple’ın yan kuruluşu Claris’e devredildi ve burada da ne yazık ki başka projelerin gölgesinde kaldı.
Güncellemeler yetersiz kalmıştı ve yazılım eski teknolojilere bağımlıydı.
Bu sebeple de HyperCard, süratle gelişen bilgisayar ve internet dünyasına ayak uyduramadı…
Apple, sonunda HyperCard’ı büsbütün rafa kaldırdı ve bu yazılım 2004 yılında piyasadan büsbütün çekildi.
Özetle, HyperCard her ne kadar başarısız bir yazılım olarak görülse de bilgisayar tarihine kıymetli bir miras bıraktı ve bugün tanınan olan “no-code” araçlarının öncüsü oldu.
