Uzay, hepimizin bildiği üzere içinde yaşadığımız dünyadan çok farklı. Orada oksijen, su, yemek üzere temel gereksinimlerin karşılanması bile epeyce güç.

Ama en kıymetlisi oksijen o denli değil mi?

Öncelikle astronot kıyafetlerinin çok katmanlı alt ve üst gövdeleri, onları ziyanlı kozmik radyasyondan korur.

Ayrıca beden sıcaklıklarını müdafaaya yardımcı olurken onlara basınçlı bir atmosfer sağlar. Aslında uzayda da tıpkı Dünya’daki üzere üç temel şeye, yiyeceğe, suya ve oksijene muhtaçlık vardır. Fakat orada bunlar sonludur.

Astronotlar, yola çıkmadan evvel kesinlikle yemek yer ve su içerler. İlerleyen saatlerde kesinlikle su içmek isteyecekleri için de kıyafetleri içindeki içecek torbasını su ile doldururlar. Bu su torbası, gereksinimlerine nazaran 0,6 L yahut 0,9 L olabilir. 

İçecek torbasından çıkan valfli bir tüp ise kaskın içindeki ağzın yakınına kadar uzanır. Astronot suyu emdiğinde bu valf otomatik olarak açılır. Astronotlar ayrıyeten yanlarında meyve barları da götürürler.

Meyve barı, yenilebilir pirinç kağıdına sarılır ve boynun yakınındaki bir kılıfın içine yerleştirilir. Üst ucu da ağza yakın uzanır.

Astronotların sırt çantalarının içindeki iki oksijen tankı ise toplamda 6,5 ila 8 saatlik araç dışı aktiviteye müsaade verir. Aslında bu sayı, kişinin metabolizma suratına bağlı olarak değişir zira tüketilen oksijen ölçüsü herkes için farklılık gösterir.

Yani astronotların uzay giysileri içinde hayatta kalabilecekleri vakit dilimi, giysilerinin barındırdığı oksijen ölçüsüne bağlıdır. Mevcut giysiler sadece 6,5 ila 8 saatlik uzay keşfine müsaade verir. 

Eğer astronotlar, bu müddetin sonunda hâlâ araç dışı aktiviteye devam etmek isterse, uzay aracına geri dönüp oksijen tanklarını doldurmalıdır. En uzun uzay yürüyüşü rekoru ise ISS’de bakım çalışması yaparak 8 saat 56 dakika geçiren Susan Helms ve Jim Voss’a aittir.