Otomobillerin birinci günlerinde akaryakıt deposunu doldurmak için farklı yerlere gitmek gerekiyordu.
Yazımızı okumaya başlamadan evvel aklınızdan bir geçirin bakalım nereleri olabilir. İddiaları daha sonrasında yorumlara bekliyoruz.
Akaryakıt istasyonları daha ortada bile yoktu.
1913’ten evvel insanların akaryakıtlarını doldurmaları için eczaneye gitmesi gerekiyordu. Eczane ne alaka? Çünkü o devirde akaryakıt, birçok eczane tarafından tıbbi tahliller için satılan bir kimyasaldı.
Eczanenin yanı sıra demirci dükkânı ve market üzere birtakım yerlerde de akaryakıt satışı yapılıyordu. Lakin bu satışlar, günümüzdeki üzere kolay ve süratli değildi.
Benzin, cam şişelerde yahut teneke kutularda alınıyor, sonrasında dikkatlice araçlara aktarılıyordu.
Akaryakıt istasyonları hayatımıza girmeye başladı.
İlk araç istasyonu 1913’te Pensilvanya’da açıldı. Bugünkü istasyonları da epeyce benziyordu. Çatısıyla ile yağmura karşı müdafaa sağlıyordu ve yakıt ikmaliyle tamirlere takviye olacak bireyler de vardı.
Tabii ki birinci istasyonlar epeyce kolay yapıdaydı. Hatta pompa sistemleri bile yoktu; yakıt, bidonlardan manuel olarak dolduruluyordu. Ancak bu sistem, o günlerin koşulları için büyük bir yenilikti.
Geçmişten günümüze evrim geçiren sistemlerden biri de akaryakıt istasyonları oldu. Şimdilerde pompa sistemlerinin yanı sıra bilhassa yurt dışında self-servis hizmet bile var.
Tarihin bu şaşırtan ayrıntısı da otomobillerin geçirdiği evrimi ve çağdaş dünyanın hayatımızı ne kadar kolaylaştırdığını anlamamıza hoş bir pencere açıyor.
Bunları da inceleyebilirsiniz:
